افشای توطئهْ منافقین(ادامه2)

 مُهر بر گوش بودن: برگرفته است از آیه «خَتَمَ اَللَّهُ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ وَ عَلى‏ سَمْعِهِمْ: خدا بر دلها و گوشهاشان مهر نهاد.»[1]

سَبَق آوردن: پیشى گرفتن، روى آوردن.

          گفت پیغمبر که نفحتهاى حق             اندر این ایّام مى‏آرد سبق‏

1951/ د / 1

سبق نارد: یعنی دسترسی پیدا نکند، نزدیک نشود.

نک صریح: یعنی آواز حق چنان صریح است که مرا روشن می‏کند و شکی باقی نمی‏گذارد که شما دروغ می‏گویی.

إنِّى أنَا اللَّه: اشاره به آیه واقعه در سوره قصص که مى‏فرماید:« فَلَمَّا أَتاها نُودِیَ مِنْ شاطِئِ اَلْوادِ اَلْأَیْمَنِ فِی اَلْبُقْعَةِ اَلْمُبارَکَةِ مِنَ اَلشَّجَرَةِ أَنْ یا مُوسى‏ إِنِّی أَنَا اَللَّهُ رَبُّ اَلْعالَمِینَ یعنى چون موسى بطرف آن آتش آمد از ساحل راست رود ایمن از محل مبارک ندا رسید که اى موسى بى‏شبهه و به یقین منم خداوند پروردگار عالمیان»[2]

 از نور وحى درماندن: کنایه از درماندن در سخن برابر وحى الهى.

قَد کَذِبتُم: یعنی بی‌گمان دروغ گفتید.

( 2891) حضرت فرمود اکنون آواز خداوندى چون انعکاس صوت بگوش من مى‏رسد. ( 2892) خداوند مهر بر گوش شما نهاده که آواز خدایى نشنوید. ( 2893) نه تنها بطور واضح آواز حق را مى‏شنوم بلکه این آواز مرا تصفیه مى‏کند. ( 2894) همان طور که موسى از درخت آوازى شنید که اى موسى‏. ( 2895) آرى موسى از درخت إِنِّی أَنَا اَللَّهُ 28: 30 مى‏شنید و با کلام حق انوار پدید مى‏آمد. ( 2896) چون آنها از نور وحى بى‏خبر بودند باز سوگند همى‏خوردند. ( 2897) بلى خدا سوگند را بنام سپر اسم برده البته جنگ جو سپر را از دست نمى‏دهد. ( 2898) باز هم پیغمبر (ص ع) صریحاً آنان را تکذیب کرده و فرمود یقیناً دروغ مى‏گویید.

"آواز خدا"را گوش دل می‏شنود که محل وحی است، اما پیامبر(ص) می‏گوید: من آواز خدا را به همان آسانی می‏شنوم که شما با گوش سر، صداها را می‌شنوید. حق تعالی بر گوش جان شما مُهر نهاده تا آواز خدا را نشنود. مولانا به آیهْ قرآن استناد می‏کند که: خدا بر دل‌هاشان مُهر نهاده و به گوش‌های ایشان و بر دیده‏های‌شان پوششی و ایشان را کیفری سترگ است. مولانا در تأیید کلام پیامبر(ص)، به آیه‏های سورهْ قصص اشاره می‏کند که در آن‌جا موسی از درختی صدای حق را می‌شنود که: «انّی انا الله؛ من پروردگارم» پس اگر پیامبر(ص) می‏گوید: من آواز حق را هم‌چون صدا می‏شنوم، این امکان دارد.