( 3617)مادر یحیی به مریم درنهفت |
|
پیشتر از وضع حمل خویش گفت |
( 3618)که یقین دیدم درون تو شهی است |
|
که اولوالعزم و رسول آگهی است |
( 3619)چون برابر اوفتادم با تو من |
|
کرد سجده حمل من ای ذُوالفطن |
( 3620)این جنین، مر آن جنین را سجده کرد |
|
کز سجودش در تنم افتاد درد |
( 3621)گفت مریم: من درون خویش هم |
|
سجدهای دیدم ازین طفل شکم |
سجده کردن یحیى: مُفاد این ابیات از روایاتی است که مرحوم فروزانفر در این باره روایتى از قصص الانبیاء ثعلبى آورده و نیز رجوع به تفسیر طبرى داده است.[1] مجلسى از تفسیر امام حسن عسکرى (ع) آرد «سَجَدَ یَحیَى وَ هُوَ فِى بَطنِ اُمِّهِ لِعِیسَى بنِ مَریمَ فَذلِکَ أوّلُ تَصدِیقهِ.»[2] و نیز از الکامل آورده «و یحیى أَوّلُ مَن آمَنَ بعِیسى وَ صَدَّقَه وَ ذَلِک أنَّ اُمَّهُ کانَت حامِلاً فَاستَقبَلَت مَریَمَ وَ هِیَ حاملٌ بعِیسى (ع) فَقالَت لَها یَا مَریَمُ أحاملٌ اَنتِ قالَت لِما ذا تَسألِینى قالَت اِنِّى أرَى ما فِى بَطنِى یَسجُد لِما فِى بَطنک: یحیى نخستین کس بود که به عیسى ایمان آورد و تصدیق او کرد و آن چنان است که مادر یحیى که حامل بود، پیش مریم رفت و مریم عیسى (ع) را در شکم داشت. مادر یحیى او را پرسید حامل هستى، گفت براى چه مىپرسى؟ گفت مىبینم آن که در شکم من است بدان که در شکم تو است سجده مىکند.»[3] و در انجیل لوقاست: «مریم به خانه زکریا شد و به الزابت سلام کرد. چون الزابت سلام مریم را شنید جنین در شکم او جنبید و الزابت از روح القدس پر شد و فریادى بلند کشید و گفت مبارک بادى تو در میان زنان و مبارک باد آن میوه دل تو.»[4] طبق نقل همسر زکریّای نبی و مریم عذرا هر دو در یک زمان بار دار بوده اند و دو جنین یحیی و عیسی درشکم مادر یکدیگر را تعظیم می کرده اند.
اُلُوا العَزم: خداوندان اراده و پایدارى، و در اصطلاح پیمبرانىاند که دین آنان براى همگان بود و آنان نوح، ابراهیم، موسى، عیسى (ع)، و محمد (ص) اند.
ذو الفِطَن: زیرک، آگاه.
( 3617) مادر یحیى پیش از وضع حمل بمریم گفت. ( 3618) که بیقین فهمیدم که در شکم تو شخص بزرگى است که پیغمبر آگاه و اولو العزم مىباشد. ( 3619) وقتى مقابل تو رسیدم بچه شکم من فوراً در شکم من سجده کرد. ( 3620) طورى سجده کرد که از حرکت اعضاء او شکم من درد گرفت. ( 3621) مریم گفت من هم در درون خود از طفلم سجده احساس کردم.
مولانا در راستای سخن بالا که دو عاشق ممکن است یکدیگر را ندیده باشند اما ادراک مشترک داشته باشند و صدای هر یک برای دیگری آشنا باشد، حکایتی را نقل میکند که: هنگامی که مادر یحیی به او باردار بود، با حضرت مریم که حضرت مسیح را حامله بود، صحبت میکرد و به او میگفت: ای مریم! در رحم تو کسی را میبینم که قطعا از پیامبران بزرگ خواهد شد، زیرا وقتی که روبروی تو نشستم، جنین من به جنین تو سجده کرد.
[1] - (مآخذ قصص و تمثیلات مثنوى، ص 82)
[2] - (بحار الانوار، ج 14، ص 188)
[3] - (بحار الانوار، ج 14، ص 188- 189، الکامل، ابن اثیر، ج 1، ص 299- 300)
[4] - (انجیل لوقا، فصل اول، آیه 39- 42)
محمدرضا افضلی تحصیل کرده درحوزه معارف، پژوهشگر ونویسنده کتاب معارف مثنوی، سروش آسمانی در4جلد(شرح موضوعی مثنوی)، درمحضر مولانادر6جلد(شرح کامل مثنوی معنوی)، شرح لبّ اللباب مثنوی در2جلد،دانشنامه عزالی در4جلد .... |