تأثیر کلام رهبری در بهبودی میان امت(ادامه2)

 سلیمان: استعاره از راهنماى کامل.

غَوى: به معنای گمراه است.

دانه جوى: کنایه از کسى که در پى متاع دنیاست.

سلیمان جو: کنایه از آن که در جست و جوى راهنماى کامل است.

مرغ جان: اضافه مشبه به به مشبه .

آخر زمان: دور اخیر را که دور قمر است دور آخر زمان نامیده‏اند. هر «دور» چهار هزار سال است، و گفته‏اند هفت هزار سال، و چنین پندارند که این دور که دور آخر است به قیامت منتهى شود. «آخرالزمان»، یعنی عصر محمدی.  

مِن اُمِّةٍ: برگرفته است از آیه «وَ إِنْ مِنْ أُمَّةٍ إِلاَّ خَلا فِیها نَذِیرٌ: و امّتى نیست جز که در آن ترساننده‏اى است.»[1]

نَفس واحدة: «المُؤمِنُونَ کَنَفسٍ واحَدِةٍ» بعضى آن را حدیث شمرده‏اند.[2] ، و نظیر این جمله است آن چه از امام صادق (ع) آمده است که «المُؤمِنُونَ فِى تَبارِّهِم و تَراحُمِهِم وَ تَعاطُفِهم کَمَثِل الجَسَد.»[3]

( 3720) تو مثل مور پى دانه مى‏روى گمراه نشو و سلیمان را جستجو کن‏. ( 3721) آن که دانه را مى‏جوید دانه براى او دام مى‏شود ولى کسى که سلیمان را جست هم سلیمان را دارا شده و هم بدانه مى‏رسد. ( 3722) در این آخر الزمان مرغ جانها یک آن از یکدیگر ایمن نیستند. ( 3723) در دوره ما سلیمان هم هست که میانه جانها صلح را برقرار نموده و ظلمها را از میان ببرد. ( 3724) آیه« إِنْ مِنْ أُمَّةٍ» را تا « إِلاَّ خَلا فِیها نَذِیرٌ» بخوان. ( 3725) که مى‏فرماید: هیچ امتى از یک صاحب همت و خلیفه حق خالى نبوده است‏. ( 3726) که مرغ جانها را طورى یکدل سازد که صاف و بى‏غل و غش باشند. ( 3727) و چون مادر با هم مهربان گردند این است که فرمود مسلمانان چون نفس واحد هستند. ( 3728) مسلمانان از طرف حضرت رسول (ص ع) بود که چون نفس واحد شدند و گرنه همگى دشمن جانى همدیگر بودند.

در این‌جا سلیمان؛ سلیمان نبی نیست؛ مرد حق در هر زمانه‌ای و در میان هر قومی است و آنها که جویندگان حق‌اند باید به او تکیه کنند. مطابق آیه‏های 18 و 19 سورهْ «نمل» هنگامی‌که سپاه سلیمان به وادی موران رسید، یکی از موران گفت: به لانه‏های خود بروید که سلیمان و سپاهش شما را آسیب می‏‏رسانند. سلیمان خندید و از پروردگار خواست که او را به کار نیک وادارد. مولانا مردان حق را مانند سلیمان خیرخواه و خیراندیش توصیف می‏‏کند. «دانه جو»، یعنی کسی که فقط منافع خود را می‏‏خواهد؛ (دنیا‌دوست). در مقابل او، جویندهْ مرد حق موری است که هم دانه به‌دست می‏‏آورد و هم حمایت سلیمان را. مولانا می گوید: در این زمانه، جان‌ها با یکدیگر درستیزند و مردان حق می‏‏توانند آنها را از تفرقه برهانند. مضمون این سخن اشاره دارد به آیهْ ‌شریفه سوره «فاطر»که می فرماید: ما تو را فرستادیم، مژده‌دهنده و بیم‌دهنده و هیچ امتی نیست مگر آن‌که در میان آنان بیم‌دهنده‌ای است. حق تعالی فرمود: هیچ امتی نیست که از خلیفه و صاحب‌همتی خالی باشد. در اثر سلیمان روزگار و مردان حق، همهْ مؤمنان مانند یک نَفس واحد به یک‌دیگر مهربان می‏‏شوند. مضمون این سخن به حدیث نبوی اشاره دارد: «المؤمنُونَ کَنفسٍ واحدةٍ؛ مؤمنان نَفس واحد هستند و یا هم‌چون فردی واحدند».