زیباترین و عالی‌ترین ترنّم توحیدی(ادامه)

 حشر گرداندن: بر انگیختن. زنده کردن.

ثرى: خاک، زمین.

آگه کردن: آن که کنعان از خاندان او نیست و در این گفتگو نظر به پیوند معنوى است نه جسمانى که:

          نَسَبٌ أقرَبُ فِى شَرعِ الهَوَى             بَینَنا مِن نَسَبٍ مِن أبَوَى‏

          هکذا العِشقُ رَضِیناهُ وَ من             یَأتَمِر إن تَأمُرى خَیرُ مُرَى‏

 (در شریعتِ عشق پیوند عاشقانه میان ما نزدیکتر از پیوند پدر مادرى است. عشق چنین است و بدان خشنودیم و آن که تو فرمان دهى و بپذیرد بهترین مردم است.) [1]

بافر:یعنی سربلند وباشکوه.

 ( 1356) فرمودند اى نوح اگر تو بخواهى همه غرق شدگان را زنده کرده و از خاک برمى‏انگیزم‏. ( 1357) و

براى کنعان دل تو را نمى‏شکنم فقط خواستم از احوال او تو را با خبر نمایم‏. ( 1358) عرض کرد نه نه اى خداى من راضیم که اگر تو بخواهى مرا هم غرق کنى‏. ( 1359) هر آنى مرا یک مرتبه غرق کن که من خوشم حکم تو چون جان است و من حکم تو را چون جان در آغوش مى‏کشم‏. ( 1360) من بکسى نگاه نمى‏کنم اگر هم بکسى بنگرم او بهانه است و منظر من فقط تو هستى‏ . ( 1361) من در حال شکر و صبر عاشق صنع تو بوده و چون گبر عاشق مصنوع نیستم‏ . ( 1362) آرى عاشق صنع خداوندى با جلال و فر و عاشق مصنوع او کافر است‏ .

پروردگار به نوح می‌فرماید: همهْ این غرق شدگان طوفان را اگر بخواهی از خاک بیرون می‏آورم و زنده می‏کنم. مولانا جواب حضرت نوح را بازگو کنندهْ حال یک مردِ واصل به حق می‌داند که در راه حق رنج و خوشی و نامرادی و مراد نمی‏‏فهمد. می‏گوید: من در برابر صنع تو و کار و مشیت تو، جز شکر و صبر کاری نمی‏‏کنم. من مانند بت‌پرستان نیستم که مصنوع تو یا مصنوع خود را می‏پرستند.