آدرس کانال تلگرام

درمحضر مولانا

    darmahzaremolanachannel@

روح آزاد شده به وصال حضرت حق می رسد

کوزه گر: کنایه از حق است که می تواند همهْ هستی ما را ویران کند وباز بسازد.

کور: کسی که چشم باطن ندارد واز مشکلات زندگی این جهانی بیمناک است.

مرد نابینا: کسی است که به نور خدا می بیند واز هیچ غمی غمگین نمی شود.

غول: نگاه کنید به: شرح بیت 2959/د و216 این دفتر1.

بانگ و غول: تعریضى است به آنان که زندگانى را جز آن چه در این جهان است نمى‏بینند و گویند:« إِنْ هِیَ إِلاَّ حَیاتُنَا اَلدُّنْیا وَ ما نَحْنُ بِمَبْعُوثِینَ»: نیست مگر زندگانى‏مان در این جهان و ما بر انگیخته نخواهیم شد.[1]

خرقه: استعاره از جسم، تن ما که پوششی است بر روح ما.

دوزنده: استعارت از بخشنده زندگانى.

برهنه‏تر بودن: از جسم آزاد بودن.

بى‏لباس: بدون جسم.

تجرید: برهنه شدن. (جسم را رها کردن).

مزاج: را باید «مزیج» (ممال) خواند.

تجرید از تن وزمزاج: یعنی آزاد شدن روح از تن واز گرفتاری نیاز های جسمی .

به طور اختصار مولانا از زبانِ ساحرانِ آگاه شده، به فرعون یا هر مغرور دنیا، می گوید: ما را از راه به در نمی توان کرد که راه حق را شناخته ایم. تن ما که پوششی است بر روح ما، به تن ما هر آسیبی بزنی، خدا ما را نگه می دارد واگر نگه ندارد، روح ما بی تن به سوی او می رود و روح آزاد شده به وصال حضرت حق می رسد ودیگر نیازی به تن ندارد، وچیزی از این آزادی خوشتر نیست.