مساله  دیگری  که  در  مثنوی به آن اشاره است اجابت سریع دعا درحق دیگران است . در داستان دقوقی دعا وناله اهل کشتی مایه نجات آنان نمیشود چون با دهانی که با آن گناه کرده بودند خداوند را می خواندند و بدین جهت دعایشان مستجاب نمی شد. اما دعای دقوقی نه برای خود،بلکه برای دیگران بود وثانیاً اهل کشتی با دهان دقوقی گناه نکرده بودند وبه همان دلیل دعای اودرحق آنان زودترمستجاب شد. این مساله با یاری گرفتن از یکی دیگر ازداستان های مثنوی این گونه تحلیل شده است. داستانی که خداوند درآن ازحضرت موسی میخواهد که با دهانی که گناه نکرده است اورا بخواند تا دعای اومستجاب شود ووقتی حضرت موسی سرّ این سخن را ازخداوند می پرسد وحی می آید که دهانی که تو با آن گناه نکردهای دهان دیگران است پس کاری کن که دیگران درحق تو دعا کنند:

از دهان غیرکی کردی گناه

از دهان غیر برخوان کای اله

آنچنان کن که دهانها مرترا

در شب ودر روزها آرد دعا

از دهانی که نکردستی گناه

و آن دهان غیر باشد عذرخواه

 (مثنوی،دفتر3،ب182تا184)