پیغام شاه، پنهان با وزیر

 اختلاف انگیزی، رویکرد منافقین است

بدو آرامها: یعنی شاه پنهانی به او آرامش می داد.

آخر الامر: یعنی بالاخره، در نتیجه، درپایان.

ایشان را به باد: یعنی عیسوبان را به باد فنا دهد، نابود کند، ازبین ببرد.

فارغ کن دلم: یعنی مرا ازاین انتظار بیرون بیار، خلاصم کن.

فتنه ها: یعنی اختلافات.

( 458) میان شاه و وزیر پیغامها رد و بدل مى‏شد و شاه در باطن به اعتماد او بود(459) بالاخره براى اینکه خاک عیسویان را بباد فنا دهد.( 460) براى او نوشت وقت آنست که عجله کنى و خاطر مرا آسوده سازى.() چشم و دلم همواره در انتظار است اگر وقت مقتضى است زودتر مرا از انتظار خلاص کن.( 461) وزیر جواب داد که اکنون مشغولم که در دین عیسى فتنه‏ها بر پا کرده و اختلافاتى ایجاد کنم.            

بیان دوزده سِبط از نصای    

سبط: یعنی قبیله .

دوازده سبط : یعنی دوازده قبیله . بى‏گمان فرض دوازده امیر براى مسیحیان از باب آن که حواریین دوازده تن بوده‏اند ساخته شده و مقصود از امیر، پیشواى مذهبى است نه فرمانرواى ظاهرى.

دارو گیر: مجازا، حکومت و فرمانروایى، مشغله و گرفتارى.

فریق: دسته‏اى از مردم خواه بسیار یا اندک.

تبع: پیرو.

بد نشان: داراى صفات بد و نکوهیده، بد اصل و فرومایه.

( 462) در آن وقت عیسویان دوازده امیر داشتند.( 463) و هر دسته از امیرى تبعیت مى‏کردند.( 464) و این دوازده امیر با تابعین خود بنده و فرمانبر وزیر بد طینت بودند. ( 465) همه بر گفتار او اعتماد داشته رفتار او را سر مشق خود قرار مى‏دادند.( 466) اطاعت آنها از وزیر طورى بود که اگر بامیرى مى‏گفت بمیر در مقابل او جان نثار مى‏کرد.

   تخلیط وزیر در احکام انجیل     

تخلیط: یعنی آمیختن.

طومار: نامه و صحیفه، نامه‏اى دراز که غالبا از برگهاى مختلف کاغذ بهم چسبانیده ترکیب مى‏شد و در پایان آن چوبى تعبیه مى‏کردند و این نامه را بر آن مى‏پیچیدند .در این نامه فرمان‏هاى مشتمل بر دستور العمل و حسابها و اسناد مفصل نوشته مى‏شد.

نوعى دگر: یعنی هرفرمانی خلاف فرمان دیگر.

() وقتى که همه عیسویان را مطیع و رام خود ساخت زیرکانه حیله‏اى بکار برد و فتنه‏اى بر انگیخت.( 467) و بنام هر یک از امراى طومار و کتابى درست کرد ولى نوشته هر کتاب غیر آن بود که در کتابهاى دیگر نوشته بود. ( 468) احکام هر یک از کتابها خلاف دیگرى و هر یک نوع خاصى بود.