ترک بحث و نظر،

بکش باکى مدار: یعنی شمع ِ نظر واندیشه را خاموش کن وکنار بگذار.

نظر را صد هزار: یعنی اگر بتوانی انیشه گرا نباشی خداوند صدها برابر از آگاهی های غیبی والهی به تو عوض می دهد.

شمع جان افزون شود: نتیج? بیت قبل است، یعنی اگر بتوانی شمع فکر را خاموش کنی، در عوض شمع جان تو نور خواهد داد .

لیلى‏ات از صبر تو مجنون شود: اشاره است بدان چه صوفیه مى‏گویند که عاشق چون در عشق بکمال رسد نسبت معکوس مى‏شود و عاشق، معشوق و معشوق، عاشق مى‏گردد چنان که حضرت رسول (ص) محبوب خدا بود و مى‏توان گفت که عاشقى صفت باطن وجود و معشوقى صفت ظاهر اوست و چون معرفت بکمال منتهى گردد سالک که خود را عاشق مى‏دید خویشتن را معشوق حق مى‏یابد.[1]

ترک دنیا هر که کرد از زهد خویش: یعنی اگر بتوانی خود را از اندیشه خالی کنی و دلبستگی های مادی را رها کرده واز صفح? دل بزدایی، به هدف نائل می شوی وآنچه در پی او هستی خود به سوی تو خواهد آمد.

 ( 481) در جاى دیگر امر مى‏کند که نظر را بکش و باک مدار تا هزاران عوض بینى.( 482) زیرا که از کشتن شمع نظر شمع جان افزون‏تر و روشن‏تر شده و لیلى مقصودت مجنون‏وار بسوى تو شتابان مى‏آید .( 483) زیرا هر کس زهد پیشه نموده ترک دنیا کرد دنیا بیشتر باو رو خواهد نمود.

این سه بیت نیز بیان عقیده‏ى کسانی است که علم بحثى و نظرى را مانع وصول و حجاب معرفت مى‏شمارند و مى‏گویند که علم حقیقى بواسطه‏ى تهذیب اخلاق و تصفیه‏ى باطن بدست مى‏آید و قلبى که زدوده شود قابلیت آن دارد که علوم از لوح محفوظ در آن منعکس گردد و بدین جهت بخلوت و عزلت و مجاهده مشغول مى‏شوند تا پرده‏ى از روى دل برداشته شود و سالک بمرتبه‏ى کشف و شهود نائل آید. ابو حامد غزالى این مسلک را بتفصیل و با ذکر شواهد و امثله بیان کرده است.[2]