(1319) در فتاد اندر چهى کاو کنده بود |
|
ز آن که ظلمش در سرش آینده بود |
(1320) چاه مظلم گشت ظلم ظالمان |
|
این چنین گفتند جمله عالمان |
(1321) هر که ظالمتر چهش با هول تر |
|
عدل فرموده ست بدتر را بتر |
(1322) اى که تو از جاه، ظلمی مىکُنى |
|
دان که بهر خویش دامى مىکنى |
(1323) گرد خود چون کرم پیله بر متن |
|
بهر خود چه مىکنى اندازه کن |
(1324)مر ضعیفان را تو بىخصمى مدان |
|
از نبى ذا جاءَ نَصْرُ اَللَّهِ خوان |
(1325) گر تو پیلى خصم تو از تو رمید |
|
نک جزا، طیرا ابابیلت رسید |
در سرش آینده بود: یعنی بر سرش می آمد، به خودش برمی گشت ناظر است بدین روایت: «من حفر لأخیهِ حفره وقع فیها»[1] و در مثل پارسى مىگویند: چاه کن همیشه در چاه است، بد مکن که بد افتى، چه مکن که خود افتى.
چاه مظلم : چاه هول انگیز، ظاهرا برگرفته است از مضمون حدیث ذیل: «اتقوا الظلم فان الظلم ظلمات یوم القیامة ...»[2]
بدتر را بتر: یعنی عدل حکم می کند که کار بدتر جزای بدتری هم داشته باشد. این سخن برگرفته است از مفاد آیهى شریفه: وَ جَزاءُ سَیِّئَةٍ سَیِّئَةٌ مِثْلُها [3]
ازجاه، ظلمی می کُنی:یعنی وقتی که به جاه ومقامی می رسی ستمگر می شوی
خصم: جدل کننده، هر یک از طرفین دعوى (مدعى، منکر)، مدعى.
خصمی: (با یاء مصدری) یعنی کسنه کشی وانتقام جویی.
بی خصمی مدان: یعنی تصور نکن که آنها همیشه زور راتحمل می کنند وبه انتقام برنمی خیزند.
نُبى: قرآن کریم. به احتمال قوى این کلمه تبدیل لفظ (نوى) است بمعنى نو آیین و تازه،در تایید آن مىتوان این لفظ را ترجمهى (محدث) فرض کرد که در قرآن کریم آمده است:« ما یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ اِسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ یَلْعَبُونَ».[4] که آن را به قرآن تفسیر کردهاند.[5] ممکن است نیز این لفظ از تعبیرات معتزله سرچشمه گرفته باشد که کلام اللَّه را حادث مىدانستهاند.
إِذا جاءَ نَصْرُ اَللَّهِ: از قرآن کریم است.[6] (هنگامی که یاری پروردگار وگشایش فرا رسد) .معنی کلام مولانا این است که ضعیفان هم می توانند انتقام بگیرند به شرط آن که خدا آنها را یاری کند.نظیر قصهْ ابرهه
طیرا ابابیلت: یعنی پرندگان متفرق یا دسته های مرغان،برگرفته شده از آیهى ى شریفه: وَ أَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً أَبابِیلَ [7] و اشاره است بقصهى اصحاب فیل که پیش از بعثت حضرت رسول (ص) روى داده است.وابرهه که می خواست کعبه را با حملهْ پیلان خود ویران کند وپروردگار پرندگانی را به جنگ فرستاد که بر سپاهیان ابرهه سنگ باریدند وهلاکشان کردند.
( 1319) بچاهى افتاد که ظلم برایش کنده بود البته ظلم او بسرش آمدنى بود.( 1320) آرى ظلم ظالمان بچاه مظلم تبدیل خواهد شد و تمام دانایان این مطلب را تأیید کرده و گفتهاند. ( 1321) هر کس ظالمتر باشد چاهش عمیقتر و تاریکتر است و عین عدالت است که جزاى بدتر بدتر باشد.( 1322) اى کسى که از ظلم چاه مىکنى این کار تو دامیست که براى خود درست مىکنى.() اگر بمردمان ضعیف ظلم مىکنى بدان که در قعر چاه عمیقى هستى. ( 1323) چون کرم پیله بدور دام متن بدان که این چاه را براى خودت مىکنى پس اقلا باندازه بکن. ( 1324) اگر بضعیفان دشمنى نمىکنى چون حضرت رسول ص که سوره فتح برایش نازل شد بشارت فتح و ظفر و یارى خداوند بتو مىرسد. ( 1325) و اگر چون اصحاب فیل بوده براى خرابى و ظلم پیش مىروى منتظر باش مرغ ابابیل براى هلاک تو همىرسد.
[1] - احادیث مثنوى ص 14
[2] - احادیث مثنوى، ص 13.
[3] - الشورى، آیهى 40
[4] - الانبیاء، 2
[5] - تفسیر ابو الفتوح، ج 3، ص 534، تفسیر امام فخر رازى، ج 6، ص 125
[6] - النصر، آیهى 1
[7] - الفیل، آیهى 3
محمدرضا افضلی تحصیل کرده درحوزه معارف، پژوهشگر ونویسنده کتاب معارف مثنوی، سروش آسمانی در4جلد(شرح موضوعی مثنوی)، درمحضر مولانادر6جلد(شرح کامل مثنوی معنوی)، شرح لبّ اللباب مثنوی در2جلد،دانشنامه عزالی در4جلد .... |