جمع شدن نخجیران گرد خرگوش وثنا گفتن او را

ذوق: در اینجا یعنی شادی ونشاط

حلقه کردن: گرد کسى یا چیزى جمع شدن.

دست بردن: غلبه کردن بر حریف قمار، پیروز شدن.

آب در جوى کسى راندن: به کنایه، کسى را بمراد رسانیدن، کامیاب و نیک بخت کردن، یعنی این مشیت پروردگار بود که توفیق نصیب تو شد.

سگالیدن: یعنی اندیشیدن.

عوان: مخفف اعوان یعنی یاران، یاران یک حاکم یا مأموران حکومتی.

آن عوان: یعنی آن موجود مسلط ومزاحم که شیر باشد.

بمالیدی: یعنی تنبیه کردی گوشمال دادی.

باز گو تا مرهم جانها شود: یعنی شنیدن جزئیات قص? درچاه افتادن شیر، درد ورنج نخجیران را درمان می کند.

 ( 1367) تمام وحوش جمع شده با حال شادى و طرب.( 1368) خرگوش را چون شمعى در میان گرفته در اطراف او حلقه زده چون بتى سجده‏اش کردند. ( 1369) هر چه هستى جان ما بقربانت راستى دستخوش که خوب دستى بردى‏.  ( 1370) خداوند بود که این کار را بدست تو جارى کرد آفرین بر دست و بازوى تو. ( 1371) حکایت کن تا قصه تو دلهاى دردمند ما را درمان کرده و جراحت جان ما را مرهم گردد.( 1372) بگو بدانیم چگونه چنین مکرى بخاطرت رسید و چه قسم شیر را پاى مال کردى. (1373) بگو که قصه تو فرح انگیز بوده قوت جان و قوت دلها است.

استم نما: یعنی کسی که ستم می نماید، ستمگر.

اى مهان: ای سروران و بزرگان.           

تفضیل: یعنی کسی یا چیزی را برکسی یا چیزی برتری دادن.

تبدیل: یعنی دگرگون کردن وضع نخجیران درمقابل شیر وغلب? آنها برشیر.

نوبت: وقت عمل و فرصت حصول مراد که بکسى پس از دیگرى رسد،

اهل ظن: اصحاب علوم ظاهر و مجتهدان که بقیاس مورث ظن عمل مى‏کنند . ومشتی معلومات منقول دارند وبراساس آن مسائل بسیاری را با گمان جواب می دهند.

اهل دید: اصحاب باطن ومردان پیوسته به حق ودارای معرفت الهی اند.ودر این جا اهل دید کسی است که هشیاری دارد وبر زور غلبه می کند.

 (1374) بگو بگو که از ظلم آن ستمگر جان و دل ما صد هزاران زخم دارد. ( 1375) خرگوش گفت این کار تأیید خدایى بود و گر نه خرگوش در عالم چه ارزشى دارد که چنین بکند. ( 1376) خدا مرا نیرو بخشید و دلم را نورانى کرد و همان روشنى دل دست و پاى مرا بکار انداخته تقویت کرد.( 1377) همه چیز و هر کار از طرف حق مى‏رسد و باز از طرف اوست که تبدیل بصورت دیگر مى‏گردد و هر تغییر و تبدیلى از او است‏. ( 1378) خداى تعالى بنوبت یکى را غالب و دیگرى را مغلوب مى‏کند و هر وقتى نوبه کسى است و بنوبت تأیید خود را گاهى بصاحبان گمان و زمانى به اشخاص بینا ارائه مى‏دهد.