شنیدن آن طوطی، حرکت آن طوطیان، و

مُردن طوطی در قفص، ونوحهْ خواجه بر وی

سرد گشتن: بکنایت، مردن بمناسبت آن که حرارت غریزى بر اثر مرگ فرو مى‏نشیند.

کله بر زمین زدن: رسمى است که بهنگام مصیبت و مرگ عزیزان معمول است، مانند: گریبان دریدن.

حنین: اشتیاق، آوازى که از شوق خیزد، ناله‏ى زار. وفریاد عاشقانه.

خوش الحان: خوش آواز.الحان جمع لحن به معنی آواز وآهنگ است.

راحِ روح: شراب روح، مى.آنچه به روح مستی وشادی می دهد.

روضه: باغ، هرچه شادی وآرامش پدید آورد.

ریحان : یعنی سبزی، خرمی

آن مرغان: یعنی مرغانی که مطابق روایات با سلیمان انس داشتند واو زبان آنها را می فهمید.

ارزان یافتم: یعنی آسان به دست آوردم.

روی برتافتن: یعنی به اندازْ کافی به او توجه نکردم.

 ( 1701) طوطى همین که سخنان خواجه را شنید و دانست هم نوع هندى او چه کرده است لرزید و بر زمین افتاد و سرد شده بى‏حرکت گردید.( 1702) خواجه چون چنین دید کلاه بر زمین زد.( 1703) و گریبان چاک کرد.( 1704) و گفت اى طوطى زیباى من چه شد؟ چرا این طور شدى؟( 1705) اى افسوس مرغ خوش آواز و انیس و هم دم و هم راز من از دستم رفت‏.( 1706) افسوس بر این مرغ خوش الحان که راحت روح و باغ بهشت من بود.( 1707) اگر سلیمان چنین مرغى داشت دیگر بسایر مرغان توجهى نمى‏کرد.( 1708) دریغ که او را ارزان بدست آورده و زود از دست دادم.