دربیان آن که: جنبیدن هر کس از آنجا که وی است، هرکس را

از چنبرهْ وجود خود بیند. تابهْ کبود آفتاب را کبود نماید و

سرخ سرخ نماید. چون تابه ها از رنگها بیرون آید سپید شود.

از همهْ تابه های دیگر او راستگوتر باشد و امام باشد.

در عنوان این قسمت خلاصهْ کلام این است که: داوری ها عکس العمل های ما به زمینه های درونی وهواها وخواستهای ما مربوط است.

ابوجهل: شهرت ابوالحکم عمرو بن هشام است

بنى هاشم: فرزندان و خاندان هاشم بن عبد مناف، از اشراف قریش و پدر عبد المطلب، نیاى حضرت رسول اکرم (ص).

کار افزا: مایه‏ى درد سر، مشغله آور و گرفتار کننده:

            چه سودا مى‏پزد این دل چه صفرا مى‏کند این جان        چه سر گردان همى‏دارد ترا این عقل کار افزا

دیوان، ب 783

            زین مردم کار افزا زین خانه‏ى پر غوغا             عیسى نخورد حلوا کین آخر خر آمد

همان مأخذ، ب 6431

صدّیق: لقب ابوبکر است.

نه چیز: شکل دیگر است از کلمه‏ى (ناچیز) بمعنى بى‏ارزش و اهمیت، معدوم، لا شى‏ء.

 صدر الورى: سر آفرینش، بزرگ جهان. تعبیرى است از حضرت خاتم الانبیاء (ص).

مصقول: صیقل زده، صیقلى، پاک و بى‏زنگ. مردان حق آیینه یی هستند که دست پروردگار آنها را صیقل زده است.

   ( 2376) ابو جهل حضرت رسول را دید و گفت نقش بدى از بنى هاشم ظهور کرده.( 2377) حضرت فرمود گر چه دید تو برایت تولید زحمت مى‏کند ولى راست گفتى.( 2378) ابو بکر حضرت را دید و گفت تو آفتابى هستى که نه از شرق و نه از غرب هستى تابان باش و با تابش خود دلها را زنده کن.( 2379) حضرت فرمود اى عزیزى که از دنیاى فانى رهایى یافته‏اى سخن براستى گفتى.( 2380) دیگران که حاضر بودند عرض کردند شما دو نفر را که ضد یکدیگر سخن گفتند راستگو خطاب کردید.( 2381) حضرت فرمود من آئینه صیقلى هستم هر کس هر چه هست در من همان را خواهد دید.