گازُر: جامه شوى.

هَمبْاز: انباز، همکار.

استیزه: مخالفت، خصومت.

استیزه نما: یعنی آنچه که به ظاهر مخالف هم می نماید.

  ( 3095) همان طور به آن دو شریک گازر بنگر که در ظاهر بر خلاف هم کار مى‏کنند.( 3096) یکى‏ کرباس بجوى آب زده تر مى‏کند و شریک دیگر آن را به آفتاب داده خشک مى‏کند. ( 3097) باز آن یکى کرباس‏ها را با آب تر مى‏کند و چنین مى‏نماید که اینها با هم ستیزه دارند و با یکدیگر ضدیت مى‏کنند. ( 3098) ولى همین دو ضد و دو دشمن‏نما یکدل و یک جهت یک مقصد را پیروى مى‏کنند. ( 3099) هر نبى و هر ولى مسلکى و راهى جداگانه دارند ولى چون همه این راهها بحق منتهى مى‏شود همگى یکى هستند.

دراین ابیات مثالهایی از عالم ظاهر می آورد که در آن افراد یا اموری به ظاهر جدا از یکدیگر می بینیم اما آنها درحقیقت یک کار را که اجرای امرالهی است انجام می دهند ، دونفر رخت‌شوی که ظاهراً‌ کارشان با هم مختلف است، زیرا یکی پارچه را در آب فرو می‏برد و دیگری از آب بیرون می‏آورد و خشک می‏کند و باز آن لباس خشک شده را در آب می‏اندازد. گوییا با همکارش در ضدّیت و ستیز است و حال این‌که این دو ظاهراً باهم ستیزه جویی می‏کنند، ولی در معنا هر دو یک عمل را انجام می‏دهند. مثال دیگر، هر پیامبر و ولیّ، برای خود مشرب و مسلک و یا روشی برای ارشاد و هدایت خلق داشتند، اما همهْ آنها دارای یک مقصد عالی بودند.

این مثال‌ها برای این جهت آورده شد تا فهم گردد که شمسِ حقیقت، یکی بیش نیست، با اختلاف مراتب. اختلاف‏ها جنبهْ صوری و ظاهری دارد و بس. اگر بتوانی از چنبرهْ ظاهر بیرون بیایی و چشم حقیقت‌بین پیدا کنی خواهی دید که یک حقیقت فراگیر و نور واحد احدی، همهْ آفرینش را روشن نموده است.