( 2080)احمدا نزد خدا این یک ضریر |
|
بهتر از صد قیصر است و صد وزیر |
( 2081)یاد الناس معادن هین بیار |
|
معدنی باشد فزون از صد هزار |
( 2082)معدن لعل و عقیق مکتنس |
|
بهتر است از صد هزاران کان مس |
( 2083)احمدا اینجا ندارد مال سود |
|
سینه باید پر ز عشق و درد و دود |
( 2084)اعمیای روشندل آمد در مبند |
|
پند او را ده که حق اوست پند |
( 2085)گر دو سه ابله تو را منکر شدند |
|
تلخ کی گردی چو هستی کان قند |
( 2086)گر دو سه ابله تو را تهمت نهد |
|
حق برای تو گواهی میدهد |
این یک ضریر: همان نابینای حقجو، ابنامّمکتوم است.
قیصر: لقب امپراتوران روم.
النّاسُ مَعادِنُ: مردم معدنهایند. این حدیث به صورتهاى مختلف آمده است: «قالَ النَّبیُّ (ص) النّاسُ مَعادِن کَمَعادِنِ الذَّهَبِ وَ الفِضَّةِ.»[1]
مُکتَنِس: (اسم فاعل از اکتناس، از ریشه کنس روفتن: خس و خاشاک روینده) بهمعنای پوشیده است. در اینجا بهمعنای آنچه به نظر نیاید و اندک باشد، آمده است.
گر دو سه ابله: اشاره است به مضمون برخى از آیههاى قرآن کریم در دل دارىِ رسول اکرم (ص)، هنگامى که منکر او مىشدند، از جمله مىگفتند: «لَقَدْ وُعِدْنا هذا نَحْنُ وَ آباؤُنا مِنْ قَبْلُ إِنْ هذا إِلاَّ أَساطِیرُ اَلْأَوَّلِینَ. قُلْ سِیرُوا فِی اَلْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ اَلْمُجْرِمِینَ. وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَ لا تَکُنْ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ همانا ما و پدران ما را پیش از این، این چنین وعده دادند. این جز افسانه پیشینیان نیست. بگو بگردید در زمین پس بنگرید پایان گنهکاران چه بود. و بر آنان اندوهگین مباش و از حیلتى که به کار مىبرند تنگدل مشو.»[2]
حق براى تو گواهى مىدهد: اشاره است به آیههایى که تصدیق رسالت رسول (ص) را کند.[3]
( 2080) اى احمد (ص ع) این یک کور نزد خداوند از صد قیصر بهتر و از صد وزیر عزیزتر است. ( 2081) «الناس معادن» را بیاد آور که این کور معدنى است بهتر از صد هزار معدن ( 2082) معدن لعل و عقیق سر پوشیده و پنهان بهتر از صد هزار کان مس است. ( 2083) اى احمد (ص ع) اینجا مال بدرد نمىخورد در اینجا سینه پر از شراره عشق و دود آه و درد طلب خریدار دارد. ( 2084) کور روشن دل آمده در را مبند و باو نصیحت کن که پند شایسته او است. ( 2085) اگر چند نفر ابله تو را انکار کنند تو که معدن قند هستى از انکار آنها کى تلخ خواهى شد. ( 2086) اگر این دو سه احمق بتو تهمت بزنند حق براى تو گواهى خواهد داد که از تهمت برى هستى.
مولانا به حدیثی که در منابع گوناگون با عبارات متفاوت آمده است، اشاره میکند: «الناس معادنٌ تجدون خیارهُم فی الجاهلیةِ خیارُهُم فی الإسلام إذا فقهوا؛ مردم همانند معادناند. مردم دوران جاهلیت، اگر دانش و آگاهی پیدا کنند در دوران اسلام نیز برگزیدهاند.» همین آگاهان یا همان نابینای حقجو را به معادن کوچک لعل وعقیق تشبیه میکند. ای پیامبر، مخالفت سران قریش ارزش تو را پایین نمیآورد و پروردگار گواه عظمت مقام توست.
[1] - احادیث مثنوى (ص 61- 62) (بحار الانوار، ج 64، ص 121، و ج 58، ص 61 و 106) و در فروع کافى (ج 8، ص 177)
[2] - سوره نمل، 68- 70
[3] - از جمله سوره منافقون، آیه 1.
محمدرضا افضلی تحصیل کرده درحوزه معارف، پژوهشگر ونویسنده کتاب معارف مثنوی، سروش آسمانی در4جلد(شرح موضوعی مثنوی)، درمحضر مولانادر6جلد(شرح کامل مثنوی معنوی)، شرح لبّ اللباب مثنوی در2جلد،دانشنامه عزالی در4جلد .... |