وحى کردن ِحق تعالى، به موسى علیه السلام که: چرا به عیادت من نیامدى ؟

 عتاب: براى رعایت قافیت باید مُمال (عِتیب) خوانده شود.

طلوع ماه از جیب دیدن: اشاره به معجزه معروف ید بیضاء موسى (ع) است که دست در گریبان مى‏کرد و بیرون مى‏آورد و سپیدى از آن پدید مى‏گشت.

سبحانا: پاکا، منزّها.

زیان: یعنی رنجوری، بیماری.

رنجوریم: (چرا در رنجورى مرا نپرسیدى؟)

 ( 2161) خطاب عتاب آمیزى از طرف حق بموسى رسید که اى موسى اى کسى که طلوع ماه را از چاک گریبان پیراهن خود دیدى‏. ( 2162) من تو را با نور یزدانى منیر ساختم و من که خدا هستم رنجور شدم و به عیادتم نیامدى‏. ( 2163) عرض کرد بار الها تو منزه از هر زیان و عیب و نقص هستى این که فرمودى چه رمزى است براى من روشن فرما. ( 2164) باز هم خطاب شد که در بیمارى من چرا حال مرا نپرسیدى‏. ( 2165) عرض کرد خداوندا تو از نقص برى هستى عقل من از این فرمایش حیران شده رحمتى کن و این گره را بگشا. ( 2166) خطاب شد بنده خاص بر گزیده من بیمار شد خوب نگاه کن که او من هستم‏. ( 2167) معذوریش معذورى من و رنجوریش رنجورى من است‏ .

روایتی که در این ابیات آمده در منابع حدیث نیز آمده است . دراحیاءُ العلوم منسوب به موسی ومطابق نقل مولاناست، مأخذ این داستان روائی را مرحوم فروزانفر از طریق عامه در مآخذ قصص و تمثیلات مثنوى آورده است[1]. همچنین از طریق شیعه روایتى از امام موسى بن جعفر (ع) از رسول خدا (ص) نقل است که فرمود: «خداى عز و جل روز رستاخیز بنده‏اى از بندگان خود را سرزنش مى‏کند و بدو مى‏گوید: بنده من، هنگامى که بیمار بودم، چه چیزتو را از بیمار پرسى من باز داشت؟ بنده مى‏گوید: پاکا، پاکا که تویى، تو پروردگار بندگانى نه رنجور شوى و نه بیمار، پروردگار گوید: برادر مؤمن تو بیمار شد او را نپرسیدى. به عزّت و جلالم سوگند اگر به پرسش حال او مى‏رفتى مرا نزد او مى‏یافتى. آن گاه نیازهاى تو را عهده‏دار مى‏شدم و برایت انجام مى‏دادم و این از کرامت بنده مؤمن من است.»[2]