عُنف کردن معاویه با ابلیس

 عُنف: درشتى، عصبانیت.

ای رهزن حجّت مگو: یعنی ای دزد استدلال تو فایده‌‌ای ندارد.

تاجر: یعنی فریب نمی‏‏خورم.

لِباسات: تلبیس‏ها و حقه‌بازی‌ها، مؤلف غیاث اللّغات آن را تملّق و چاپلوسى معنى کرده و پیداست که این معنى را از همین بیت گرفته است. گویا «لباسات» در اینجا مرادف فریب و اشتباه کارى است. و به قرینه خریدن و مشترى به معنى لباس‏ها نیز ایهام دارد.

گِرد رخت گردیدن: رخت و کالا را برانداز کردن براى خریدارى. کنایت از پى فریب بودن. یعنی به فکر گمراه کردن من نباش، تو مشتری نیستی و من می‏دانم که دزدی.

کافرى: ستمکارى، بى‏رحمى.

چه در کدو داشتن: ظرفی مثل کشکول است که در آن اشیای ضروری را می‏نهاده‏اند و ظاهراً برای ساختن آن از نوعی کدو استفاده می‌کرده‌اند.

چه در کدو دارد؟: یعنی چه حقه‌ای زیر سر اوست.

این حسود: شیطان است .

نمد: نوعى فرش یا بالا پوش که از پشم زده گوسفند آماده مى‏کردند.

نمد ربودن: کنایه از فریفتن، گمراه ساختن، یعنی همه چیز مرا می‏برد و حاصل سال‌ها عبادتم را می‏دزدد یا بر باد می‏دهد.

( 2711) معاویه گفت اى راه زن احتجاج مکن تو بمن راه ندارى بى‏خود زحمت راه یابى بخود مده‏. ( 2712) تو راه زنى و من تاجر غریبى هستم هر لباسى بیاورى نخواهم خرید. ( 2713) از کفر خود بگرد رخت من مگرد که تو مشترى رخت من نیستى‏. ( 2714) دزد مشترى کسى نخواهد شد اگر خود را بصورت مشترى مى‏نماید مکر است و حیله‏. ( 2715) بار الها معلوم نیست این حسود چه مکرى اندیشیده تو بفریاد ما برس‏. ( 2716) اگر این راه زن فصل دیگرى با من صحبت کند جامه مرا خواهد ربود.

معاویه با خشم و عصبانیت پاسخ شیطان را این چنین می‏دهد: «ای رهزنِ دزد استدلال تو فایده‌‌ای ندارد. فریب نمی‏‏خورم، وتلبیس‏ها و حقه‌بازی‌های تو را خریدار نیستم،به فکر گمراه کردن من نباش، تو مشتری نیستی و من می‏دانم که دزدی، تو حسودی ،من می دانم چه در کشکول داری و چه حقه‌ای زیر سر توست. خدایا اگر شیطان یک نفس دیگر در من بدمد، همه چیز مرا می‏برد و حاصل سال‌ها عبادتم را می‏دزدد یا بر باد می‏دهد.