تشبیه کردن قرآن مجید را به عصاى موسى و وفات مصطفى را

علیه السّلام نمودن به خواب موسى و قاصدان تغییر قرآن را با آن

دو ساحر بچه که قصد بردن عصا کردند، چو موسى را خفته یافتند

جاودانه‌بودن قرآن و تعالیم آن

مصمون بودن قرآن از تحریف

 سَبَق: درسى که پیش استاد مى‏خواندند. در این بیت کنایه از قرآن کریم است که درس دین و دنیا در آن آمده است.

رافِع: بردارنده. بالا برنده. بلند آواز کننده.

حدیث: اشاره به قرآن است. در آیهْ ‌6 سوره «کهف» و آیهْ ‌23 سوره «زمر» حدیث به معنای قرآن به‌کار رفته است.

به از من حافظى مجو: چنان که در قرآن کریم آمده است:« إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا اَلذِّکْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُونَ»[1].

 نام بر زر زدن: کنایه از قدرت و عظمت و تبرکى که به نام رسول (ص) کنند، نیز اشاره بدان که سکه‏ها به نام او خواهند زد.

در محبت قهر من: اشاره است به حدیث: «مَن أبغَضَنِى فَقَد أبغَضَ اللَّه.»[2]

چون نماز آرند: اشاره است به آغاز دعوت اسلام که مسلمانان در دل کوه یا جاى پنهان نماز مى‏خواندند اما زمانى نگذشت که به مسجد الحرام آمدند و در آن جا به عبادت پرداختند. و نیز اشارت است به شهرها که مسلمانان در آن اندک‏اند و نمى‏توانند آزادانه به عبادت پردازند ولى سرانجام پیروزى از آن آنهاست.

عاق: نافرمان، سرکش، راندهْ درگاه.

زماهی تا به ماه: یعنی از پائین تا بالای دنیا، همه جا.

( 1198) خداى تعالى بحضرت رسول با الطاف بى‏پایان خود وعده داد که اگر تو از این عالم بروى کلام خداوندى که از همه پیش افتاده است عقب نمانده و از میان نخواهد رفت‏ . ( 1199) من حافظ و نگهبان کتاب و معجز تو بوده و کسى را که بخواهد از آن کم کند یا بر آن بیفزاید طرد خواهم کرد . ( 1200) من در دو عالم تو را سر بلند کرده کسانى که بسخنان تو طعن مى‏زنند از تو دور خواهم ساخت‏ . ( 1201) کسى نمى‏تواند کتابى را که تو آورده‏اى کم و زیاد کند و بهتر از من نگهبانى مجوى‏ . ( 1202) روز بروز آوازه تو را در جهان بلندتر نموده نام تو را نقش زر و سیم خواهم کرد . ( 1203) براى تو محراب و منبر خواهم ساخت و بر اثر دوستى تو قهر من همانا قهر تو خواهد بود . ( 1204) امروز تابعین تو از ترس نام تو را از کفار پنهان کرده و در موقع نماز در خلوت نماز مى‏خوانند . ( 1205) امروز نام تو را آهسته و در خفا ذکر کرده اذان نماز را آهسته مى‏گویند از ترس کفار دین تو در زیر زمینها پنهان است‏ . ( 1206) من بکورى چشم کسانى که نافرمانى مى‏کنند براى اذان نماز دین تو جهان را پر از مناره‏هاى بلند خواهم کرد . ( 1207) چاکران تو شهرها فتح کرده صاحب جاه و جلال خواهند شد و دین تو ماه تا ماهى را خواهد گرفت‏ . ( 1208) تو از منسوخ شدن این دین مترس که ما آن را تا قیامت باقى خواهیم داشت‏ .

الطاف خداوندی به حضرت مصطفی(ص) وعده داد: ای محمد، اگر تو بمیری، این کتاب (قرآن کریم) نخواهد مُرد و این قرآن و تعالیم آن را من رافعم و همواره بالا می‏‏برم و رواج می‏‏دهم. مضمون این سخن به آیهْ ‌شریفه سورهْ حجر اشاره دارد، بیضاوی در تفسیر آیه نوشته است که منظور از حفاظت، حفاظت از تحریف و دست‌کاری است که مولانا هم همان را می‌گوید. در ادامه اشارهْ مولانا به سکه‏هایی است که در دورهْ اسلام بر آنها «محمد رسول‌الله» ضرب شده است. «در محبت قهر من شد قهر تو»، یعنی میان ما چنان محبتی است که تو بر هر که خشم گیری، مغضوب من خواهد بود. با این توصیف، پروردگار می‏‏فرماید: من مناره پر کنم آفاق را و اسلام را در دنیا رواج می‏‏دهم.